کد مطلب:4504 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:17

گنجینه پرسمان » اجتماعي و فرهنگي

آيا شانس وجود دارد يا نه؟

چيزي كه شانس و اقبال و بخت و طالع مي گويندش، ح قيقت ندارد. علّت هر حادثه خوب يا بدي، كه براي انسان پيش مي آيد، يك دسته علل و عوامل واقعي است.
اندشه و رفتار و كوشش خود انسان و محيط نشو نما و اوضاع و شرايط زندگي اش، در سرنوشت او تأثير دارد. در واقع، علّت روي دادن بسياري از رويدادها، همين عوامل است. ولي گاهي ما از علل واقعي حوادث آگاهي نداريم و از اين رو، منشأ آنها را شانس و اتّفاق مي پنداريم، در صورتي كه اگر دقّت كنيم، آشكار مي شود كه آن حادثه، بي علّت نبوده است.
با اين همه به چند نكته بايد توجّه داشت:
اوّل - هر حادثه اي از گذر مشيّت و اراده الهي پديد مي آيد و خداوند پيش از پديد آمدنش كاملا از آن آگاه است. اين نيز كه تما رويدادهاي جهان بر اساس علل و عوامل طبيعي تحقق مي يابند، مشيّت الهي است.
دوم - بي گمان از عواملي كه در حوادث زندگي مؤثّرند، اراده خود انسان است. اراده، نقشي چشمگير در اين جا دارد و چون انسان موجودي داراي اراده و اختيار است، چگونگي اراده و خواست و تصميم گيري اش در چگونگي رويدادها مؤثّر است. ولي چنين

ـ1769ـ
نيست كه هر چه بخواهد، روي دهد.
سوم - بر اساس آنچه از قرآن مجيد و احاديث بر مي آيد، ايمان و عمل صالح - به ويژه دعا - در سرنوشت انسان مؤثّر است. چه بسا دعا و برخي ديگر از كارهاي نيك - مانند صله رحم و صدقه كه سرنوشت را عوض كنند و موجب فراخي رزق شوند. اگر رابطه انسان با خداوند استوار باشد و در دعا و نيايش پاي فشارد، سرنوشتي خوش در انتظار اوست.
چهارم - اگر انسان در زندگي خويش كوتاهي نكند و وظايفش را انجام دهد، هر چه خداوند برايش مقدّر كند و در زندگي برايش پيش آيد، خير است گرچه همراه با تلخي و رنج باشد. انسان همواره بايد از خداوند راضي باشد. رضا به قضاي الهي و شكيبايي در رويدادهاي ناگوار، از ارزشهاي بزرگ و موجب نيل به كمال معنوي و ثواب بزرگ است.

(بخش پاسخ به سؤالات )


ـ1770ـ
             انسـان و نفـس
             خــرافات                         چشـم زخـم